Mga
Tauhan:
Mateo Roxas – sundalong AFP
Abdul Alim – kasapi ng MILF
Heneral Basillo – pinuno ng pangkat ni
Mateo
Act
1 Scene 1
Eksena:
Isang gabi sa isang liblib na lugar sa Zamboanga, naghahanda ang pangkat ng mga
sundalong AFP sa pagsabak sa giyera laban sa MILF.
Heneral Basillo: Ihanda niyo ang
sarili niyo sa magaganap na laban mamayang madaling araw. ‘Wag na wag kayong magpapakita ng awa.
Protektahan niyo ang inyong mga sarili. Nandito tayo para protektahan ang
ating bansa laban sa banta ng mga terorista! Laging niyong tandaan yan at
gawin niyo itong motibasyon! Ngayon ay gagawa tayo ng plano!
(Gumagawa
ng plano ang mga kasapi sa pagpupulong)
Heneral Basillo: Gutierrez, Cruz,
Reyes, doon kayo sa may batis. Kayo ang magiging bantay. Siguraduhin ninyong maaalarma tayo kaagad sa
oras na sila ay magsimulang umatake.
Mga sundalo: Sir, yes, sir!
Heneral Basillo: Kayo naman, Santiago,
Quezon, Madrigal, Roxas at Dimasilungan, kayo ang unang aatake!
(Patuloy
na nagtatalaga ng mga posisyon si Heneral Basillo)
Heneral Basillo: ‘Wag niyong
kalilimutan ang inyong mga posisyon! Tapos na ang pagpupulong. Gawin niyo na ang dapat niyong gawin sa
paghahanda.
Mga sundalo: Masusunod po, Heneral.
Act
1 Scene 2
Eksena:
Ang digmaan ay nagsisimula na. Pumunta na ang mga sundalo sa posisyong nakaatas
sa kanila.
(Mga
pagpuputok ng baril, tunog ng giyera)
Roxas: (Nag-iisip) (Isang bala lamang,
mauuwi sa kabiguan ang lahat. Hindi ko bibiguin ang aking bayan, kinakailang matapos ang giyera na
ito nang kakaunti ang mga sawi. Ang aming
mga pamilya ay nag-aantay sa aming mga sari-sariling tahanan. Mahal ko ang bayan ko at ito ay gagawin ko para sa kanila,
para sa ikabubuti ng nakararami.)
(Nagpatuloy
ang barilan sa giyera)
Act
1 Scene 3
(Matapos
ang labanan, may nakita si Roxas na tumatakbong kalaban. Hinabol niya ito.)
Roxas: (hinahabol ang kalaban) Hoy!
Bumalik ka dito!
(Nahuli
na ni Roxas ang kalaban ngunit ito ay pumapalag)
Roxas: (tinutok ang baril sa sentido
ng kalaban) Wag ka ng pumalag kundi babarilin kita.
(Tinanggal
ni Roxas ang takip sa mukha ng kalaban)
Roxas: A-ab-abdul, ikaw ba ‘yan?
Abdul: Wag mo kong patayin! Ginagawa
ko lang ito para sa karapatan naming mga muslim! Roxas: Kung
pinaglalaban niyo lamang ang inyong karapatan, bakit niyo pa kailangang
pumatay? Bakit mo kailangang
manindigan sa mga bagay na alam mong hindi naman
tama?
Abdul: Hindi ba’t nasa iisang bayan
lang tayo? Bakit hindi napapkita ang pagkakapantay-pantay
nating mga kristiyano’t muslim?
(napagtanto ng dalawa ang
kani-kanilang opinion)
Roxas: Pasensiya na, hindi naging
bukas ang aking isipan sa mga nangyayari.
Abdul: Maging ako’y nabulag sa
kagustuhan kong makamit ang pagkakapantay-pantay
Roxas: Sana’y manumbalik ang magandang
pakikitungo sa pagitan ng ating mga relihiyon tulad
ng pagkakaibigan natin.
Dimasilungan: Naroon ang nakatakas na
muslim!
Madrigal: Barilin ang lapastangan!
(putok
ng baril, niligtas ni Roxas si Abdul mula sa bala)
Roxas: (dahan-dahang bumagsak sa lupa)
Abdul: (kinuha ang baril ni Roxas at
tumakas)
Act
1 Scene 4
Eksena:
Nakatakas si Abdul mula sa mga sundalong AFP. Nagtago siya sa ilalim ng puno ng
balete
Abdul: (hawak ang baril ni Roxas) Ito
nalang ang tangi kong ala-ala mula sa aking matalik na
kaibigan. Hindi ko na siya muling
makikita. Bakit kung kalian muli kaming nagkita ay
saka siya nawala? (tumungo)
(Nililinis
niya ang baril ng kaibigan nang bigla niyang nakalabit ang gatilyo nito. Ito
pala’y nakatutok sa kaliwang bahagi ng kanyang dibdib.)
Abdul: Ay, leche!
No comments:
Post a Comment